Hoewel zijn broer tijdens een eerdere missie in Afghanistan om het leven kwam, vertrekt de Duitse officier Jesper voor de tweede maal naar het oorlogsgebied. Jesper is verantwoordelijk voor het bouwen van een nieuwe weg, samen met lokale soldaten. De weg en de samenwerking zijn een poging het dorpje te beschermen tegen de invloeden van de Taliban. Jesper moet het vertrouwen zien te winnen van de dorpelingen en de geallieerde Arbaki-militairen. De jonge tolk Tarik, wiens ouders zijn vermoord door de Taliban, wordt aangesteld om de taalbarrière te beslechten. Jesper en Tarik raken al snel bevriend. Maar Tarik en zijn zus worden voortdurend bedreigd: hij vanwege zijn tolkwerk voor de Duitsers, zij omdat ze studeert. Jesper wil beiden helpen, maar orders van hogerhand verbieden dit. De film roept de vraag op hoe humaan en behulpzaam soldaten in een vredesmissie kunnen zijn wanneer ze sterk gebonden zijn aan militaire orders en bureaucratie.
“A sensitive corrective to more partisan war dramas”, Variety
“A beautifully shot art house film that takes the audience behind the scenes of a German Army unit defending a village from Taliban attacks”, The Hollywood Reporter
Inbetween worlds is de tweede speelfilm van de Oostenrijkse schrijver/producer/regisseur Feo Aladag. De film werd in het geheim opgenomen in de regio van Masar-e Sharif en Kunduz in Afghanistan. Na de film volgt een nagesprek met Wassili Athanasiadis, groepscommandant in Uruzgan, en Atiq Azizi die Afghanistan ontvluchtte.
Regie: Feo Aladag, Duits/Engels/Pashto/Dari-gesproken, 102 minuten, Engels ondertiteld.
Woensdag 17 februari, aanvang 19.15 uur. Kaartjes reserveren via Cinecitta.
Deze filmvoorstelling met gesprek is onderdeel van MOVIES THAT MATTER ON TOUR. Op het programma staan hoogtepunten van het Movies that Matter Festival in Den Haag.
et 17 jaar oud kon Mahbooba Yousuf de bedreigingen van de Taliban aan haar familie stoppen. Wanneer ze zou trouwen met een 60-jarige man zouden de gewapende mannen die ’s nachts het huis belagen verdwijnen. Niet alleen Mahbooba vindt deze gedwongen bruiloft een erg slecht idee, haar vader ook. Hij verkoopt het huis in Kaboel en smokkelt met het geld zijn dochters het land uit. Mahbooba vertrekt naar Nederland, waar eerder haar moeder al een veilig heenkomen zocht. Mahbooba woont nu in het AZC Oisterwijk en rond komend jaar de mavo af. Daarna wil ze naar de havo om uiteindelijk software engineer te worden. Maar de IND wil haar en haar familie uitzetten, ze wachten inmiddels drie jaar op een verblijfsvergunning.