Activiteiten met inschrijving:

• Toneelvoorstelling As I left my fathers house van Bright Richards (Liberia). Let op: het is niet meer mogelijk om plaatsen te reserveren voor deze voorstelling. 
• Workshops Afrikaanse dans van Cynthia van Soest (Ghana). Let op: het is niet meer mogelijk om plaatsen te reserveren voor de dansworkshops. 
• Schrijfster Yasmine Allas (Somalië)
• Verteller Alphonse Muambi (Kongo)
• Verteller Othman Aanannaz (Marokko)
• Verteller Homayoon Hakimi (Iran)
• Verteller Zhimin Tang (China)
• Dialoogtafels. Let op: het is niet meer mogelijk om plaatsen te reserveren voor de dialoogtafel ‘Voel jij je thuis in Nederland’ tijdens de tweede programma ronde. 

‘Pauze’-activiteiten:

• Wereldspelletjes o.a. Mahjong en Mancala
• Zing buiten mee rond het kampvuur onder leiding van Rob Grosveld op de piano
• Luister naar duizend-en-één-nacht liefdesliederen uit Iran door Homayoon Hakimi en Maryam Harouni.
• Exotische en oer-Hollandse hapjes en drankjes
• Speed-ontmoetingen

(Klik op de titel om direct naar het programma-onderdeel te gaan)

As I left my fathers house is een indrukwekkende voorstelling over de gevolgen van oorlog, over ontwrichting en ontheemding, gemaakt door New Dutch Connections, een stichting opgericht door theatermaker en migrant Bright Richards uit Liberia. De teksten in dit theaterexperiment de voorstelling zijn een mix van persoonlijke vluchtverhalen van vele migranten en teksten uit de Bijbel, de Koran en de Tenach, en wel zo dat niemand meteen weet uit welke bronnen wordt geput. Richards doel is zo veel mogelijk op te treden voor een gemengd publiek van alle geloven en culturen. Bijna alle spelers zijn ook migrant: Bright O. Richards, Hossein Mardani, Oleg Fateev, Zoumana Diara en Pukki Marshall Pukki. Een aantal van hen heeft directe ervaring met oorlog. Bright Richards was al op jonge leeftijd actief als maatschappelijk bewust theatermaker in Liberia. Zijn rol in de populaire TV soap Johnny Got Home redde hem later zijn leven. In Nederland volgde hij de toneelschool en speelde rollen in films en theater (o.a. het RO theater en Huis aan de Amstel). Hij richtte zijn eigen stichting New Dutch Connections op om zelfontwikkelde stukken uit te kunnen brengen.

De voeten gaan van de vloer bij de workshops Afrikaanse dans van de Ghanese danseres Cynthia Gabla. Cynthia kwam in 2001 voor het eerst naar Nederland als lid van het Kusum Gboo Dance Ensemble. Ze traden op bij Festival Mundial. Vanwege de liefde kwam ze terug, en sinds 2004 woont ze in Nederland. Ze geeft als Cynthia van Soest dansworkshops op scholen en bij bedrijven. Cynthia is pas tevreden wanneer iedereen energiek danst en plezier heeft. “De mensen hier zijn gehaast en vaak gestrest, dansen werkt bevrijdend.”

Yasmine Allas verliet op jonge leeftijd haar geboorteland Somalië en kwam in 1989 in Nederland terecht. Ze volgde een toneelopleiding, acteerde bij verschillende gezelschappen en trad op met een soloprogramma. In 1998 debuteerde ze met de succesvolle roman Idil, een meisje. Allas schrijft essays en opiniestukken over de multiculturele samenleving, onder meer in de Volkskrant. Ze verhaalt graag hoe bevrijdend democratie en vrijheid van meningsuiting kan zijn, vooral voor vrouwen. In 2010 verscheen haar meest recente roman, Een nagelaten verhaal, over een jonge vrouw die voor het eerst terugkeert naar haar geboorteland. Het wordt een emotioneel weerzien, wanneer blijkt dat het land geheel is verwoest en haar verleden daarmee is uitgewist. Voor Allas is Nederland gewoon geworden, ze voelt zich diep geworteld, maar mist de Somalische muziek die de taal van het volk, het land en de liefde is.

Alphonse Muambi is schrijver, kritisch opiniemaker en lobbyist uit DR Congo. In 1994 kwam hij naar Nederland; studeren in Congo was niet meer mogelijk. In 2003 rondde hij de lerarenopleiding wiskunde af. Hij werkte een tijdje als docent, maar richt zich nu op het schrijven. Ook spreekt hij veel over Afrika en globaliseringsvraagstukken. Zijn stelling is “niet de wereld moet globaliseren, maar de mens.” In 2006 trad hij namens Nederland op als internationale verkiezingswaarnemer in Congo, hierover schreef hij het boek Democratie kun je niet eten. Hij heeft een eigen onderwijsproject in Congo. Mumabi woont met zijn vrouw en twee kinderen in Den Haag. Hij mist het ‘lawaai’ van zijn thuisland: de hanen die ’s ochtend kraaien, het leven op straat en de verjaardagsfeesten mét muziek.

Othman Aanannaz kwam als vijfjarige vanuit Marokko naar Tilburg waar zijn vader woonde en werkte, en groeide op in de Kruidenbuurt. Hij is ook bekend als rapper Oowtje Ananas en treedt vaak op met Boef en de gelogeerde aap. Aanannaz maakt muziek, schrijft gedichten en heeft een eigen label. Een aantal jaar geleden zag zijn wereld er heel anders uit. Hij zat in de gevangenis wegens diefstal –“Sorry als ik uw auto gestolen heb”- en vechtpartijen, en leefde een half jaar op straat. Met hulp van Traverse krabbelde hij ‘uit de goot’ en begon aan een lerarenopleiding maatschappijleer. Die opleiding maakte hij niet af, maar ditmaal niet vanwege spijbelen. Zijn muziekcarrière ging zo hard dat hij opleiding en werk niet meer kon combineren en hij koos voor de muziek.

Homayoon Hakimi ontvluchtte als tiener het Iran van de ayatollahs. Zijn vader was gouverneur geweest onder de Sjah en onder het Islamitische regime voelde hij zich niet veilig en vrij. Hij kwam in 1988 zonder familie aan in Nederland en ging elektrotechniek studeren hij aan de HTS. In 2001 vertrok Hakimi naar Canada, maar inmiddels woont hij al weer anderhalf jaar in Eindhoven waar hij een eigen handelsbedrijf heeft in composietmaterialen. Hakimi is een vurige voorvechter van wereldvrede en bezoekt regelmatig scholen voor Vluchtelingenwerk om zijn levensverhaal en vredesboodschap te vertellen. “Als iedereen één stapje extra zou doen, zou er zoveel minder ellende zijn.” Hakimi mist vooral de vrolijkheid van de Iraniërs, maar de keren dat hij terug was in Iran kreeg hij ook heimwee naar Nederland.

Zhimin (Mona) Tang (China) kwam in 1995 naar Nederland vanwege de liefde én politieke vervolging. Ze studeerde kunst en communicatie. Momenteel volgt Tang een muziekopleiding (zang) en schrijft in het Chinees en Nederlands. Vrijheid en rechtvaardigheid zijn uiterst waardevol vindt Mona, maar helaas niet vanzelfsprekend. Zelf strijdt ze hartstochtelijk voor meer vrijheid haar geboorteland. Namens Chinese schrijvers in China richt ze in Nederland bijvoorbeeld de Chinese Schrijvers Bond op omdat dit in China onmogelijk is. De Chinese overheid ziet haar als een bedreiging. Terug in China op familiebezoek werd ze ontvoerd door de geheime politie; in Nederland werden onlangs nog haar website en emailbox gehackt.

Wanneer voel jij je thuis in Nederland? En waarom, of waarom niet? Kijk je uit naar nieuwe ontmoetingen of zie je er juist tegenop? Deel je ervaringen, ideeën en dromen in kleine kring aan de dialoogtafel. Aan de dialoogtafels praten 8-10 mensen over de vraag ‘Voel jij je thuis in Nederland?’ of over het thema  ‘Nieuwe ontmoetingen’. Onder de deelnemers is minstens één migrant of vluchteling. Het gesprek wordt geleid door een gespreksleider van het Wereldpodium. Iedereen wordt uitgenodigd zijn of haar ervaringen te delen en te luisteren. Er is ook een speciale dialoogtafel waar bezoekers van het toneelstuk As I left my father’s house kunnen napraten met de maker Bright Richards.

Wereldspelletjes Ganzenbord, monopoly, risk of de Kolonisten van Catan. Wie heeft ze nooit gespeeld met de familie, knus rond de kachel of open haard in de donkere dagen rond kerst. Maar kent u ook het oosterse Mahjong of Afrikaanse Mancala? In de warme kamers van de NWE Vorst kunt u de ‘Hollandse gezelligheid’ uitbreiden met exotische spellen. Mahjongclub De Vier Winden wijdt u in in de geheimen van het oosterse Mahjong en mensen met Afrikaanse roots dagen u uit voor een potje Mancala/Kalaha, een spelletje met de boontjes.